AALSMEER – Precies halverwege het handbalseizoen, na 13 wedstrijden, vindt het net gepromoveerde De Lange Natuursteen Unitas zichzelf terug op een gedeelde 1e plaats in de ere divisie. Dit betekent dat Unitas tegen alle tegenstanders 1x heeft gespeeld en slechts 3x heeft verloren tegen Volendam 2, DFS Arnhem en medekoploper Tachos. Een unieke prestatie van een ‘lucky’ promovist, want er zijn ploegen in de ere-divisie die deze positie van winterkampioen nog nooit hebben behaald. Dat de ploeg zo hoog staat in de hoogste Nederlandse handbalcompetitie is verrassend te noemen, maar wel verdiend. In Aalsmeer liet de ploeg van coach Henk Smeenge, vooral na rust (15 -19), geen spaan heel van de, tot dat moment op de op de 6e plaats bivakkerende, opleidingsploeg van Aalsmeer.
De vraag ligt dan ook op ieders lippen: wat is daar in Rolde gebeurd?
Dat de vereniging de laatste 10 jaar driftig aan de weg timmert is oplettende handbalvolgers wel opgevallen, maar hoe kan het dat een amper 5000 tellend dorp zich zo goed manifesteert? Is het gewoon geluk? Zit het in het water? Is het omdat Unitas telkens wordt onderschat? Is het niveau in de eredivisie zo afgekalft dat er plek is voor zo’n klein cluppie? Zijn de spelers die zijn aangetrokken van zo’n grote invloed op de prestatie? Krijgen de spelers zoveel betaald dat ze zo vaak en zo hard willen trainen? Zijn de trainers dan zo goed? Of is Unitas gewoon een one-hit-wonder en zakt het zo meteen in als een plum-pudding? Het zijn vragen die de trainer en de staf wekelijks op zich afgevuurd krijgen van belangstellenden en die we ons zelf ook elke week weer stellen. We weten het eerlijk gezegd niet. We hebben er geen tijd voor. Het is ‘food for thought’ en misschien leuk voor een sportjournalist of afstudeeropdracht om dat te onderzoeken? Want als we het antwoord hierop weten, dan kunnen we het mischien wel bewust creëren. Wat we wel weten is dat het een selectie is (1e en 2e team) dat elkaar al heel lang kent en elkaar heel veel tijd en succes gunt en al heel lang in een stijgende flow zit.
In Aalsmeer ontliepen beide ploegen elkaar in de eerste 10 minuten niet zo veel. Aalsmeer kwam op een doelpuntje voorsprong en had het initiatief (8-6). De defensie had in die fase wat last van de opbouwers Sten Brouwers en Kevin Hooijman, maar die had de defensie daarna vrij snel onder controle. De Aalsmeerders hadden het excuus dat ze echter verre van compleet aan de wedstrijd begonnen, want onder andere schutter en centraal verdediger Niek Morlog is geblesseerd en ontbrak daarom op het spelersformulier. Aan de andere kant was het wel fijn om Tom Zwarthoed na jarenlang blessureleed weer binnen de lijnen te zien. De voormalige speler van Magdeburg kon de hele wedstrijd echter geen stempel op de wedstrijd drukken.
Het kantelpunt van de wedstrijd viel echter na 12 minuten spelen toen een aanval van Aalsmeer werd afgeslagen en een bijzonder scherpe break-out door Jarno Paasman werd aangegooid welke met een spectaculaire vlieger in een keer werd afgerond door Chris Schutter. De wedstrijd werd in een moordend hoog tempo gespeeld en Unitas pakte het initiatief. Bart Lensen was met name in de eerste helft op dreef met zijn afstandschoten. En door de dreiging van Nawid Karimi-Zand, Harm Meijer en Camiel Lansink ontstonden er ook bij de cirkellopers ruimte. Alleen waren de cirkellopers in de eerste helft nog een beetje ongelukkig bij het onder controle krijgen van de bal. Het aanvalsspel zag er echter veelbelovend goed uit, er werden weinig fouten gemaakt en Unitas stond bij het rustsignaal dan ook terecht met een voorsprong van 15 -19 voor.
Na de rust vloog Unitas werkelijk uit de starblokken. In een mum van tijd werd de voorsprong verdubbelt (15 – 23) en vluchtte coach Vlad Tufis al na vier minuten spelen in een time-out. De defensie van Aalsmeer werd iets offensiever neergezet en daar moest Unitas even aan wennen, want Aalsmeer kon een aantal keren overnemen. Lang duurde de verwarring echter niet, want de offensieve dekking was een kolfje naar de hand van Bram Drijvers. De supersnel van richting veranderende youngster gleed als een snotgladde aal door de dekking van Aalsmeer en wist in de tweede helft al zijn doelpogingen in doelpunten om te zetten. Met in totaal acht doelpunten werd Drijvers, geen topscorer van de wedstrijd, maar was hij wel ‘man of the match’. Halverwege was het verschil al 10 doelpunten (24 – 34). Door de offensieve dekking kwam er ook meer ruimte op de cirkel en daar profiteerden de cirkellopers Tinne ter Maat en Leon Smeenge goed van. De cirkellopers werden met uitstekend en soms oogstrelend samenspel alleen voor de keepers afgezet. De Lange Natuursteen Unitas speelde een van zijn beste wedstrijden tot nu toe en lieten tegenstander Aalsmeer geen kans om in de wedstrijd terug te komen.
Met een verdiende 30 -42 zege kan Unitas beginnen aan de reeks terugwedstrijden. Volgende week zaterdag is de eerste terugwedstrijd tegen Dynamico Oss in de eigen Boerhoorn Arena. Met het publiek achter zich kan Unitas de eerste helft van het seizoen wellicht een mooi vervolg geven en een gooi doen naar een plekje bij de eerste acht, wat recht geeft op het spelen van de play-offs en om het kampioenschap.
Tekst/Foto’s: Rolf Luinge
