EMMEN – Met ruim 150 meegereisde supporters – uitgedost met Unitas-sjaaltjes, vaantjes, trommels en megaspandoeken – was de sfeer in de Oosting Arena ontegenzeglijk fantastisch. Wat een voorrecht moet het zijn om je in het rood-blauwe tenue te mogen hijsen met zo’n massale steun vanuit je Drentse dorp! Deze indrukwekkende steun werd, samen met de E&O-spelers en supporters, omgezet in een minutenlange staande ovatie voor Ginie Fokkens-Hingstman. Zij ontving van E&O-voorzitter Vincent Mooi een dikverdiende oeuvre-award. Ginie is decennialang van cruciaal belang geweest voor de E&O handbalvereniging en heeft daarnaast een Unitas-verleden. Door gezondheidsredenen moet zij nu een stapje terugdoen, maar dit eerbetoon onderstreepte haar onschatbare waarde.
Makkes scherpschutter en Casper Pronk de baas over zijn broer
In de historische derby, maar zonder de vijandige scherpe randjes, tussen twee Drentse ploegen die elkaar voor het eerst op eredivisie niveau treffen, trok E&O het initiatief in de eerste minuten naar zich toe. Ryuga Fujita en Martijn Bijl lieten vanaf het eerste fluitsignaal zien waar Unitas het meeste gevaar van had te duchten. Meer dan 56% van de Emmer doelpogingen kwam uiteindelijk van hun hand. Na vijf minuten spelen en met de stand 3 -1 moest Unitas in de achtervolging. De Rolder defensie kreeg echter al vrij vlot grip op de Emmer aanvalsgolven en door de snelle omschakeling, waar Unitas inmiddels bekend om staat, konden de razendsnelle hoekspelers Harm Meijer en Rik Makkes aan het werk worden gezet. Makkes was wel heel erg scherp in de afronding. Van al zijn zeven pogingen mistte de flegmatieke Smildiger geen enkele keer. Unitas wist op gelijke hoogte te komen en nam in de 15e minuut een verdiende voorsprong van 2 doelpunten (8 – 10). Aanvallend verliep het bij E&O steeds stroever en de vaste basis raakte vermoeid. Casper Pronk en consorten hadden de gigant Wouter Pronk en broer van Casper goed in de tang. Casper Pronk was deze wedstrijd duidelijk de winnaar in de ‘broedermoord’. Coach Jan Gerald Mulder probeerde met vier opbouwers, dus zonder cirkelspeler, meer 1 op 1 ‘situaties op snelheid’ te creëren en het ij te keren, maar die tactiek bood weinig soelaas. Het was enkel dat Unitas van over-enthousiasme te vroeg wilde afronden dat schoten naast gingen of gestopt waardoor E&O vlak voor de rust weer op gelijke hoogte dreigde te komen. Maar met een weergaloze knikworp van de weer uitmuntend spelende Nawid Karimi-Zand bleef Unitas de Emmenaren in de zoemer van de rust voor (15 – 16).
Harm Meijer beslissend
Vanaf het startsignaal van de tweede helft nam Unitas het initiatief. De snelle balvoering van de opbouwers van Unitas en de dreiging van de messcherpe hoeken zorgde voor grote gaten tussen ‘1 en 2’ bij E&O. De Emmer hoekverdedigers durfden niet meer bij te stappen en te ondersteunen, want zelfs de kleinst weggegeven hoek bleek een doelpunt op te leveren. De Rolder opbouwers maakten daar graag gebruik van. Als een gloeiend heet mes sneden opbouwers Bram Drijvers, Nawid Karimi-Zand en Harm Meijer door de dekking heen. Unitas kwam daardoor in de 40e minuut op marge van 3 doelpunten (18 -21). Harm Meijer verving de vermoeide Nawid Karimi-Zand op de rechteropbouw met verve. De voormalige rechterhoek van Hurry-up is door trainer-coach Henk Smeenge met succes omgeturnd tot rechter-opbouwer. Meijer was met zijn startsnelheid en kracht de defensie van E&O de baas en was bij wijlen onvolgebaar. Ook van de 7 meter bleek de linkerarm akelig precies en met 10 doelpunten was de geboren en getogen Roldenaar de grote man. E&O had in de tweede helft daarentegen alleen nog Martijn Bijl die er voor zorgde dat E&O nog enigszins in het spoor kon blijven. De Compascuumer was met 11 doelpunten d e topscorer van de wedstrijd. Ryuga Fujita lag inmiddels zwaar aan de ketting bij de defensief uitstekend spelende Bram Schutrup en kon in de tweede helft geen bijdrage meer leveren aan het spel van de Emmenaren. Unitas liep gestaag verder uit en de bij 24 – 30 werd in de 55e minuut het grootste verschil aangetekend. De winst kon Unitas niet meer ontlopen en werd de wedstrijd geroutineerd naar een historische 27 -23 overwinning geloodst.
Euforie vanwege de weg omhoog
Met de 27 – 32 overwinning kon Unitas eindelijk de overwinning vieren nadat 15 jaar geleden in de jeugd de weg omhoog is gezet met een destijds zeer talentvol jeugdteam waar Camiel Lansink en Bart Mik van de huidige selectie nog onderdeel van waren. Onder leiding van legendarische trainers als Henk Jan Ottens, Frank Wesselink, Martijn de Rijk en Henk Smeenge is Unitas er in geslaagd jarenlang een groep spelers bij elkaar te houden die elkaar steunt en verleidingen van andere clubs hebben weerstaan, omdat ze in deze weg geloofden. En ondanks dat er ontzettend veel respect is voor de club met iconen als ‘Henkie’ de Boer, de gebroeders Fiege, Frank van der Zande, Anatoli Galouza, Leon van Schie, Job Hagreize, de gebroeders Wesselink en Lambert en nog veel meer spelers waar heel handblaminnend Nederland met ontzag tegenop zag, kwam de emotie en vreugde er bij de spelers uit. En dan ziet het er wellicht wat overdreven uit dat een ploeg een overwinning viert alsof het een kampioenschap betreft, maar bij Unitas weten ze waar ze vandaan zijn gekomen en hoeveel tijd en energie het heeft gekost om uit de kelderklasse van het handbal op dit niveau te komen en dan in competitieverband te winnen van een club die jarenlang onaantastbaar leek.
En wie weet waar dit team nog toe in staat is. Unitas deelt nu de eerste plaats met het zeer ambitieuze Tachos dat met 1 doelpunt verschil van titelkandidaat DFS wist te winnen. Aanstaande woensdag 12 november kruizen Unitas en E&O opnieuw de degens in de Noordelijke Regiofinale. De Regiofinale zal plaatsvinden in de Boerhoorn Arena en hopelijk heerst dan dezelfde goede sfeer en wordt eenzelfde niveau handbal op de vloer gelegd. In het weekend daarop volgend wacht het op de 11e plaats staande Rapiditas. De gasten uit Weert wacht een bomvolle hal, want voorafgaande aan die wedstrijden vindt een sponsordiner plaats, waarbij alle sponsoren Unitas even in het zonnetje worden gezet.
Tekst en foto’s: Rolf Luinge
